روز سه شنبه مورخ 26/ مـهر /1390 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و پنجاه و نهم تفسیر قرآن کریم (درس نوزدهم تفسیر سوره مبارکه انعام) با موضوع آیات 136 الي 140 سوره مبارکه انعام ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است .
کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصد و پنجاه و نهم
درس نوزدهم سوره مبارکه انعام آیات 136 الی 140
** موضوع درس **
1- رد بعضی از خرافات و رسوم حاکم در بین بت پرستان مکه(همچون تعیین سهم سالانه از گندم و احشام برای خداوند متعال و بتها)
2- رد عمل قربانی کردن اولاد بیگناه در کنار بت ها و چند خرافه دیگر
* ترجـــمه آيـــات *
وَجَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُواْ هَذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ يَصِلُ إِلَى اللّهِ وَمَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ ﴿۱۳۶﴾
(مشركان) سهمي از آنچه خداوند آفريده از زراعت و چهارپايان براي او قرار دادند و گفتند - به گمان آنها - اين مال خدا است و اين مال شركاي ما (يعني بتها) است، آنچه مال شركاي آنها بود به خدا نميرسيد، ولي آنچه مال خدا بود به شركايشان ميرسيد (و اگر سهم بتها مواجه با كمبودي ميشد مال خدا را به آنها ميدادند اما عكس آنرا مجاز نميدانستند!) چه بد حكم ميكنند (كه علاوه بر شرك، حتي خدا را كمتر از بتها ميگرفتند)!
وَكَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُواْ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ ﴿۱۳۷﴾
و همچنين شركاي آنها (يعني بتها) قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه داده بودند (كودكان خود را قرباني بتها ميكردند و افتخار مينمودند!) و عاقبت اين كار چنين شد كه آنها را به هلاكت افكندند و آئينشان را دگرگون ساختند و اگر خدا ميخواست چنين نميكردند (زيرا ميتوانست اجبارا جلو آنان را بگيرد ولي اجبار سودي ندارد) بنابراين آنها و تهمتهايشان را به حال خود واگذار (و به اعمال آنها اعتنا مكن).
وَقَالُواْ هَذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لاَّ يَطْعَمُهَا إِلاَّ مَن نّشَاء بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لاَّ يَذْكُرُونَ اسْمَ اللّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاء عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿۱۳۸﴾
و گفتند اين قسمت از چهار پايان و زراعت (كه مخصوص بتها است براي همه) ممنوع است و جز كساني كه ما بخواهيم - به گمان آنها - از آن نبايد بخورد و (مي گفتند اينها) چهارپاياني است كه سوار شدن بر آنها تحريم شده و چهار پاياني كه نام خدا را بر آن نميبردند و به خدا دروغ ميبستند (و ميگفتند اين احكام از ناحيه او است) به زودي كيفر افتراهاي آنها را ميدهد.
وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَذِهِ الأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاء سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حِكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿۱۳۹﴾
و گفتند آنچه در شكم اين حيوانات (از جنين و بچه) وجود دارد مخصوص مردان ماست و بر همسران ما حرام است اما اگر مرده باشد (يعني مرده متولد شود) همگي در آن شريكند و به زودي (خدا) كيفر اين توصيف (و احكام دروغين) آنها را ميدهد او حكيم و دانا است.
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ ﴿۱۴۰﴾
مسلما آنها كه فرزندان خود را از روي سفاهت و ناداني كشتند زيان ديدند و آنچه را خدا به آنها روزي داده بود بر خود تحريم كردند و بر خدا افترا بستند، آنها گمراه شدند و (هرگز) هدايت نيافتند.
مقدمه
قبل از توضیح آیات ، بیان یک نکته را ضروری میدانم خداوند متعال درآیات عدیده‌ای در قرآن کریم انگیزه بعثت انبیاء و فلسفه و مأموریت نمایندگان خود را در 4 مسئله مهم معرفی کرده است :
1- تلاوت آیات حق و ارشاد و راهنمائی عمومی و بیان حق و باطل به صورت روشن
2- تزکیه و تربیت با تشکیل جلسات خاص و نصایح و ارشاد ( فردی یا خصوصی و جمعی )
3- آموزش قرآن کریم و تعلیم علم لازم و تعلیم علوم شریعت و آنچه جزو لازم زندگی آنهاست
4- درس حکمت ( توجیه عقل و تفهیم و روش چگونه زیستن )
این چهار اصل مهم هرگاه بصورت منظم و از سوی افراد شایسته تعلیم و تدریس و تبلیغ شوند در جامعه خرافات و بدعت و بت پرستی و اطاعت از طاغوت جايي نخواهد داشت و هرگاه تعالیم پیامبران بخصوص تعالیم پیامبر اسلام تعطیل شود و یا افراد شایسته‌ای مسئول ترویج آن نباشند انسانهای فرصت طلب در جای آن عقاید باطل و خرافات و بدعتهای غیر شرعی را در جامعه و بين افراد حاکم و انسانها از مسیر فطرت منحرف خواهند شد.
قابل ذکر است بعد از حضرت عیسی مسیح (ع) بمدت 6 قرن ارتباط زمین با آسمان قطع بوده و هیچ پیامری مبعوث نشده و در این مدت که باب‌ها و درهای حق و حقیقت بسته شده بود شیاطین جن و انسان بجان انسانها افتادند و آنها را به بت پرستی و خرافه پرستی دعوت و آنها را عابد سنگ و چوب و تابع خرافه و بدعت نمودند. خداوند متعال حضرت خاتم محمد المصطفی(ص) را مبعوث فرمود تا بشر را به توحید و فطرت پاک دعوت و با بت پرستی و خرافه پرستی حاکم مقابله نماید . رسول خدا در مأموریت خود با انواع خرافه مواجه گردید از جمله ، خرافات مطروحه در درس امروز که در توضیح آیات به آنها اشاره خواهیم کرد
** توضيح و تفسير آيات **
توضیح آیه 136 و 137 : در این 2 آیه به بعضی از خرافات و اعتقادات خرافی مشرکان مکه اشاره شده است که عادت مشرکان این بوده هر ساله از ثمرات زرع و کشاورزی و دام ها خود دو سهم جدا میکردند سهمی برای خداوند و سهم دوم برای بتهای مورد علاقه خود. مشرکان در خصوص این موضوع خیلی حساس بودند.
یکی دیگر از رسوم خرافی بت پرستان این بود که فرزندان بیگناه خود را در کنار بت ها بعنوان یک عبادت قربانی و به این عمل زشت و جنایت خود افتخار میکردند قرآن کریم این خیانت بی شرمانه را رد می کند و به پیامر بزرگوار اسلام امر شده با این خرافات به شدت مبارزه کند.
توضیح آیه 138 : دنباله مفاد آیات 136 و 137 است و به این اصل اشاره دارد که مشرکان خرافی نسبت به چهارپایان و زراعت مشخص شده برای خدای تعالی و بت ها خیلی حساس بودند و از آنها حفاظت ویژه میکردند .
توضيخ آيه 139 : در اين آیه به یکی دیگر از خرافات مشرکین اشاره شده است که مشرکان زمانی چهار پایان آنها حامله بودند اعلام میکردند جنین فلان چهار پا مربوط به پسران ماست و زنان ما حق هیچ گونه استفاده از آن را ندارند مگر بصورت مرده جنین متولد شود در این حالت زنان هم می‌توانستند از آن استفاده کنند
توضیح و پپام آیه 140 : رد و محکوم کردن جنایت قتل فرزندان بیگناه و همچنین رد سایر خرافات مورد اشاره است. خداوند بصورت قطع اعلام فرموده است این افکار و اعمال هم زیان و خسارت دنیوی دارد و هم اخروی و اهل خرافات و ظلم و ریا و دروغ در دنیا و قیامت محروم و خسارت مند هستند .
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
