درس هفتم ..... آیات 46 الی 53 سوره مبارکه انعام

روز سه شنبه مورخ 10/ خرداد /1390 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و چهل و هفتم تفسیر قرآن کریم (درس هفتم تفسیر سوره مبارکه انعام) با موضوع آیات 46 الي 53 سوره مبارکه انعام ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است .

 

 

کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم  توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري

درس يكصد و چهل و هفتم

درس هفتم سوره مبارکه انعام  آیات 46 الی 53

 

** موضوع درس **

1- خداي متعال را كه بخشنده نعمتهاست بشناسيم

2- علم غيب از آن خداست و بس

3- دفاع قرآن از فقرا و مبارزه با نظام طبقاتي

* ترجـــمه آيـــات *

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَى قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللّهِ يَأْتِيكُم بِهِ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ ﴿۴۶﴾

بگو آيا فكر كرده‏ايد اگر خداوند گوش و چشمهاي شما را بگيرد و بر دلهاي شما مهر نهد (كه چيزي را نفهميد) چه كسي جز خدا است كه آنها را به شما بدهد؟ ببين چگونه آيات را براي آنها به گونه‏هاي مختلف شرح مي‏دهيم سپس آنها روي مي‏گردانند  !

 

قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ ﴿۴۷﴾

بگو فكر كرده‏ايد اگر عذاب خدا ناگهاني (و پنهاني) يا آشكارا به سراغ شما بيايد آيا جز جمعيت ستمكار هلاك مي‏شوند؟

 

وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۴۸﴾

ما پيامبران را جز براي بشارت و بيم نمي‏فرستيم آنها كه ايمان آورند و (خويشتن را) اصلاح كنند نه ترسي دارند و نه غمگين مي‏شوند  .

 

وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفْسُقُونَ ﴿۴۹﴾

. و آنها كه آيات ما را تكذيب كردند عذاب (پروردگار) بخاطر نافرمانيها به آنان مي‏رسد  .

 

قُل لاَّ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ ﴿۵۰﴾

بگو من نميگويم خزائن خدا نزد من است و من آگاه از غيب نيستم (جز آنچه خدا به من بياموزد) و به شما نمي‏گويم من فرشته‏ام، من تنها از آنچه به من وحي مي‏شود پيروي مي‏كنم، بگو آيا نابينا و بينا مساويند؟ چرا فكر نميكنيد؟  !

 

وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿۵۱﴾

به وسيله آن (قرآن) كساني را كه از روز حشر و رستاخيز مي‏ترسند، بيم ده، (روزي كه در آن روز) ياور و سرپرست و شفاعت كنندهاي جز او (خدا) ندارند، شايد پرهيزكاري پيشه كنند  .

 

وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۵۲﴾

آنها را كه صبح و شام خدا را ميخوانند و جز ذات پاك او نظري ندارند، از خود دور مكن، نه حساب آنها بر تو است و نه حساب تو بر آنها اگر آنها را طرد كني از ستمگران خواهي بود  .

 

وَكَذَلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّيَقُولواْ أَهَؤُلاء مَنَّ اللّهُ عَلَيْهِم مِّن بَيْنِنَا أَلَيْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ ﴿۵۳﴾

و اين چنين بعضي از آنها را با بعض ديگر آزموديم (توانگران را به وسيله فقيران) تا بگويند آيا اينها هستند كه خداوند از ميان ما (برگزيده و) بر آنها منت گذارده (و نعمت ايمان به آنها بخشيده) آيا خداوند شاكران را بهتر نميشناسد؟  !

 

** توضيح و تفسير آيات **

آيات 46 و 47 بر اين اصل تاكيد دارند كه انسانهاي مشرك و مغرور لازم است بخشنده نعمتها را بشناسند و تجديد نظركنند و شاكر بخشنده نعمات باشند و از عذاب خدا و انتقام الهي و كفران نعمت پرهيز كنند.

 

خداوند متعال در آيات 48 و 49 مي فرمايد : وظيفه پيامبران الهي تبليغ ، ارشاد ، بشارت و هشدار است و هر كسي پيرو رسالت و مطيع صاحب ديانت و همراه پيامبران خداوند گردد اهل نجات و رستگاري است و كساني كه در برابر رسالت انبيا و دعوت رسولان ايستاده و با لجاجت و برخورد غير منطقي مبارزه ميكنند و خط و طريق شيطان را بر راه و روش رحمان ترجيح مي دهند عذاب الهي نصيب آنان خواهد شد.

 

خداوند متعال در آيه 50 به رسول خدا امر فرموده است كه به بشريت اعلام كند من گنج و  خزاين و مقدورات الهي را در اختيار ندارم من اهل غيب ، غيب‌دان و ملائكه نيستم من يك انسان هستم مانند ساير انسانها ، فقط خداوند امتيازي بمن داده و به عنوان نماينده خود انتخاب فرموده و بر من وحي و قرآن نازل كرده است امتياز من اين است. خداوند به من بصيرت داده است و هرگز اهل بصيرت و اهل غير بصيرت يكي نيستند.

 

در آيه 51 به رسول خدا امر فرموده است كه به مشركان تذكر دهد كه تجديد نظر كنند و از روز آخرت و حشر و حساب بترسند  و كافران بدانند در آن روز ( قيامت ) پارتي و شفيعي نخواهند داشت.

 

مفاد آيات 52 و 53 بيان يك واقعه حساس در تاريخ رسول خدا است كه يك روز مشركان مكه جمعي از فقراي مسلمين را در كنار رسول خدا ديدند مانند صهيب رومي ، عمار ، بلال و خباب ، خيلي تعجب كردند و به پيامبراسلام گفتند شما مي خواهيد با اين افراد فاقد قدرت، ثروت، و عقلانيت رسالت خود را پياده كنيد؟ اين امر خيلي بعيد است. شما اين افراد بي بضاعت و مجهول السابقه و فقير و ندار را بيرون كنيد شايد ما به تو نزديك شويم و از تو پيروي كنيم. اين پيشنهاد ترديدي در دل پيامبر ايجاد كرد. اما قبل از هر اقدام خداوند به پيامبر اسلام(ص) هشدار داد به پيشنهاد مشركان كوچكترين توجهي نكند چرا كه  فقراء مورد اعتراض مشركان ، مورد توجه خداوند هستند هرنوع بي توجهي به آنان ظلم و بي انصافي و موجب ناراحتي خداوند است مشركان با اين ترفند مي خواهند بين افراد باسابقه در دين اختلاف ايجاد كنند هشيار حرفهاي بظاهر دلسوزانه و در باطن شيطانانه دشمن باشيد يك فقير مطيع نزد خداوند بر صد ثروتمند غير مطيع مقدم‌تر است.

 

 « وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »

 

 

این مطلب را به اشتراک بگذارید

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn