روز سه شنبه مورخ 11/03/89 ، در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه با حضور علاقمندان درس يكصد و نهم  تفسیر قرآن کریم (درس بيستم تفسیر سوره مبارکه نساء) با موضوع آیات 101  الی 104 سوره مبارکه نساء ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده علاقمندان درج شده است .

کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم  توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري

درس يكصد و نهم

درس بيستم سوره مبارکه نساء  آیات 101 الی 104

** موضوع درس **

1- نماز خوف و نماز مسافر 

2- ذكر و تسبيح بعد از نماز

3- مراقبت و تعقيب دشمن يك امر آسماني است  

* ترجـــمه آيـــات *

وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الأرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِينًا (١٠١) 

و هنگامي كه در سفر باشيد باكي بر شما نيست كه نماز را كوتاه به جاي آوريد . هرگاه بيم آن داشته باشيد كه كافران شما را به رنج و هلاكت اندازند كه دشمني كفار نسبت به شما كاملاً آشكار است . 

وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً وَلا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا (١٠٢)

و هرگاه شخص تو در ميان سپاه اسلام باشي و نماز بر آنان به پا داري بايد آنها با تو مسلح به نماز ايستند و چون سجده نماز به جاي آوردند در پشت سر شما رفته و گروهي كه نماز نخوانده بيايند و با تو نماز گزارند و البته با لباس جنگ و اسلحه  زيرا كافران آرزو و انتظار دارند كه شما از اسلحه و اسباب خود غفلت كنيد تا ناگهان يكباره بر شما حمله ور شوند . و چنانچه باراني يا مرضي شما را از برگرفتن سلاح به رنج اندازد باكي نيست كه اسلحه فرو گزاريد ولي از دشمن برحذر باشيد ، خدا براي كافران عذابي سخت خوار كننده مهيا ساخته است .

فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا (١٠٣) 

پس آنگاه كه از نماز فراغت يافتيد باز در همه احوال ايستاده يا نشسته يا بر پهلو خفته ياد خدا كنيد ، سپس كه ايمن شديد در اين حال نماز كامل به جاي آوريد كه براي اهل ايمان حكمي معين و واجب و لازم است

وَلا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لا يَرْجُونَ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (١٠٤)

و نبايد در كار دشمن سستي و كاهلي كنيد كه اگر شما به رنج و زحمت مي افتيد آنها نيز از دست شما رنج مي كشند با اين فرق كه شما به لطف خدا اميدواريد و آنها اميدي ندارند و خدا دانا و حكيم است .

**  توضيح درس **  

توضيح آيه 101 و 102 :  مفاد اين دو آيه در خصوص نماز خوف و نماز مسافر است . صدر آيه به چگونگي اقامه نماز جماعت در ميدان جنگ و جهاد اشاره دارد و به پيامبر اسلام ( ص) دستور داده شده است اگر در ميدان جنگ ، دشمن در طرف قبله ، سنگر گرفته بود و تير اندازي و جنگ تن به تن شروع نشده بود و نيروها در حال آرايش بودند مسلمانان را در دو دسته قرار دهيد . صف اول به صورت آماده و مسلحانه در پشت نمازگزاران و در برابر دشمن نظاره گر باشند و شما با صف يا گروه دوم نماز جماعت را شروع كنيد و چون در مسافرت هستيد نمازهاي چهار ركعتي را نصف كنيد و زماني كه ركعت اول را خوانديد و براي ركعت دوم بلند شديد مامومين با نيت خاصي از شما جدا شوند و خود ركعت دوم را منفردي بخوانند و سلام دهند و فوراً اسلحه ها را از نيروهاي نگهبان به دست بگيرند و ناظر دشمن باشند و نگهبانان و نيرويي كه نماز را نخوانده اند فوراً در ركعت دوم به شما اقتدا كنند و شما هم مقداري ركعت دوم  را طولاني كنيد تا همگي به شما برسند و ركعت دوم   را با آنان تمام كنيد و زماني كه شما « التحيات » را شروع كرديد مامومين فوراً قيام كنند و ركعت دوم را تمام كنند و در التحيات  به شما برسند و شما هم التحيات و تشهد را مقداري طولاني كنيد تا با هم سلام نماز را بدهيد . بدينوسيله صف اول در شروع نماز با پيامبر اسلام (ص) بوده اند و صف دوم در خاتمه نماز .

توضيح آيه 103 : در خصوص ذكر و تسبيح بعد از سلام نماز است كه به مسلمانان اجازه داده شده و مي توانند به شيوه‌هاي مختلف ذكر و تسبيح و نيايش را انجام دهند. و در آخر آيه 103 به اهل ايمان اجازه داده شده است در زمان صلح و آرامش و در مسافرت مي توانند نماز هاي چهار ركعتي را قصر و به دو ركعت كوتاه و در مذهب فقهي امام شافعي ( عليه الرحمه ) مجازند جمع كنند . 

توضيح آيه104 : در اين آيه به اهل ايمان امر شده است در هيچ برهه اي از زمان در مقابل دشمن سستي به خود راه ندهند زيرا اگر شما از دست دشمن دچار درد و رنج مي شويد بلا ترديد آنها نيز از دست شما دچار درد و رنج مي شوند معهذا شما خداوند و امداد غيبي و اجر اخروي داريد و آنها ندارند .

** نتيجـه **

1-اسلام دين اطاعت ، جديت و ثبات قدمي است . انسان مسلمان در حضر و سفر و در شادي و شيون بايد خدا را فراموش نكند و در انجام وظيفه و حقوق و تكاليف ديني كوتاهي ننمايد قابل ذكر است كوتاه كردن نماز 4 ركعتي به دو ركعتي يكي از رحمت و لطف يزدان بر بندگان است كه به توضيح بخشي از نماز خوف اشاره شد .

در خصوص نماز مسافر « صلاه السفر » به صورت شفاهي مطالبي را عرض مي كنم . 

  2-نكته مهم در درس ما حفظ هشياري در اقامه نماز جماعت در حساس ترين وقت و موضوع دعا و تسبيح و ذكر بعد از نمازهاي فرض است كه به عنوان ادوات فلاح و قدرت روحي و خوراك قلب و قرصهاي آرام بخش و سلاح معنوي اهل ايمان است كه در آيه 103 بر انجام آن تاكيد شده است .

لازم است اهل ايمان و نمازگزاران محترم به اين نكته توجه داشته باشند خداوند متعال در سوره جمعه به ذكر بعد از نماز امر فرموده مانند: « فَإِذَا قُضِيَتِ .. وَاذْكُرُوا اللَّهَ » و در آيه  103 سوره نســاء مي فرمــــايد : « فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ . فَاذْكُرُوا اللَّهَ » و در بحـــــث حــــــج مي فرمـــــايد : « فاذا افضتم من عرفات . فاذكروا الله » و در مسئله امنيت باز مي فرمايد« و اذا امنتم فاذكروا الله »

پس ذكر خداوند بعد از هر توفيقي و هركاري ضروري است . ذكر و تسبيح و نيايش يك امر مهم در اسلام است و غفلت از اين اصل  بخصوص بعد از نمازهاي فرض ، غفلت از روح و معنويت اسلام است .

  3-آيه 104 آيه قدرت و توان و مراقبت و هشياري است ، در اين آيه به اهل ايمان امر شده است ضعف و سستي به خود راه ندهند انسان ، انسان است  دشمن هم انسان است اگر ما از طرف دشمن دچار آزار و اذيت مي شويم دشمن هم از دست ما  دچار رنج و ناراحتي مي شود و بــــه همين دليل است از دست ما عصباني است و اين همه توطئه و ترفند نشانه عصبانيت دشمن است و بايد با توكل به خدا هرگز از خود سستي و ضــــعف نشان ندهيم  

« و لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان كنتم مومنين » اگر مومن واقعي باشيم همواره پيروز و غالب هستيم . 

وصلی الله علی سید نا محمد و آله و صحبه اجمعین

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید