روز سه شنبه مورخ ۱۴ / اسفند ماه/1397 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس چهارصد و یازدهم تفسیر قرآن کریم ( درس دوم تفسیر سوره مبارکه زمر) با موضوع آیات ۱۰ الی ۲۶ ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهی درج شده است.
کلاس تفسیــر قــرآن کـریـم توسط حاج ماموستا ملا قــادر قــادری
درس چهارصد و یازدهم
درس اول سوره مبارکه زمر آیات ۱۰ الی ۲۶
*موضوع درس *
1-هجـــرت به خاطر حفظ عقیـده لازم است .
2-خداوند ۵ بار به رســـول خدا (ص) امر فرموده که مردمان را به توحیـــد خالص دعوت کنـــد..
3-بحث و تعریف بندگان حقیقی و مخلص خداوند .
4-بحث آزاداندیشی در اسلام.
5-بحث شـــرح صدر و قســـاوت قلب.
6-قـــــــرآن کریم احسـن الحدیث است.
** معرفی سورۀ زمر **
** ترجمــه آیـــات**
قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿ ۱۰ ﴾ (ای محمد (ص)) بگو ای بندگان صادق الهی که ایمان آورده‌اید، تقوای الهی را رعایت و از هر نوع حرکت که برخلاف برنامۀ پروردگارتان باشد، پرهیـز کنید. از سوی خداوند برای کسانی که در این دنیا اعمال نیک انجام داده و می‌دهند، پاداش نیک در نظر گرفته شده است. زمین خدا وسیع است. هـرگاه تحت فشار دشمنان قرار گرفتید مهاجـرت کنید و در بخش دیگری خـدای خود را پرستش نمایید. اهل صبــر و مقاومت نزد خداوند اجر و پاداش بی‌حساب را دریافت می‌دارند.
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ ﴿ ۱۱ ﴾ بگو (ای محمد (ص)) رسالت و مأموریت من پرستش خالصــانۀ خداوند است. آئین اسلام تنها آیین خـــداوند است که امر به تسلیم آن شــده‌ایم.
وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ ﴿ ۱۲ ﴾ من مأمورم اولیــن مسلمان باشم.
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿ ۱۳ ﴾ بگو (ای محمـــد (ص)) اگر نافرمانی کنم و حرکت در مسیر امر او را انجام ندهم، اعمال من قابل‌پذیرش نیست و از عذاب سخت و بزرگ الهی می‌ترســم.
قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ دِينِي ﴿ ۱۴ ﴾ بگو (ای محمد (ص)) من تنها خدا را پرستش می‌کنم و از بت‌پرستی و شـرک بیـــزارم. عبادت و طاعت مخلصانه را برای خدای خود انجام می‌دهم.
فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ ﴿ ۱۵ ﴾ شما (ای کافران) هرکسی را غیر از خــــدای رب‌العالمین پرستش می‌کنید، پرستش کنید و بگو ای مردم؛ زیانکاران واقعی کسانی هستند که در روز قیامت خسارت‌منــدند و هر آنچه را در دنیا داشته به لحاظ انحراف از عقیده از دست می‌دهند. آگاه باشید در مسیر زیانکاران حرکت نکنید.
لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَمِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ﴿ ۱۶ ﴾ خسارتمنــدانی که در دنیا راه کفر را انتخاب کرده‌اند، در قیامت زیر چتـرهایی از آتش زندگی می‌کنند و در زیر پاهایشان باز چتـــری از آتش است و این نوع عذاب و آزار شیوه‌هایی است که خداوند در دنیا به‌وسیلۀ آن به بندگانش هشدار می‌دهد شاید بیدار شوند و به آنها می‌فرماید: ای بندگان من، از خدا غافل نباشیــد و تقوا را رعایت کنید.
وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿ ۱۷ ﴾ به کسانی که از عبادت و طاعت طاغوت اجتناب کرده و به‌ســوی خالق خود بازگشتند، مژده بدهیــد که توفیق از آن آنهاست. پس (ای محمــد (ص)) شما هم به بندگان من بشارت پیـــروزی ده.
الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿ ۱۸ ﴾ (مراد به بندگان من) کسانی هستند که سخنان افراد را می‌شنـوند و از نیــکوترین آنها پیــروی و بهره می‌گیـــرند. چنین افرادی کسانی هستند که خداوند آنها را هدایت داده و از خردمنـــدان جامعه‌اند.
أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النَّارِ ﴿ ۱۹ ﴾ آیا تو می‌توانی کسی را که فرمان عذاب دربارۀ او قطعی شده رهایی بخشی؟ آیا تو می‌توانی کسی را که در آتش دوزخ افتاده، دستش را بگیری و نجات دهی؟
لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِيَّةٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ الْمِيعَادَ ﴿ ۲۰ ﴾ البته کسانی که تقوای الهی را در زندگی پیشه کرده‌اند از سوی خداوند برای آنها به پاداش زحماتشان ویلاها و غرفه‌هایی در بهشت فراهم و در آنها استقرار می‌یابند و بر فراز غرفه‌های محل زندگی آنها طبقات دیگری بنا شده و در زیر این غرفه‌ها نهرها جاری است. این‌ها وعدۀ الهی‌اند و خداوند در وعدۀ خود تخلف نمی‌کند.
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿ ۲۱ ﴾ آیا نمی‌بینید که خداوند متعال از آسمان باران را بر زمین نازل می‌کند و در اثر آن چشمه‌های روشن از زمین جاری می‌شوند و در اثر آن باران و چشمهها زراعت و گیاهان و درختانی مختلف سبز و رشد می‌کننـد و سپس بعــد از مدتی گیاهان خشک و برگ درختــان زرد و می‌ریزند. این اقــدام و این ماجــرا تذکر و یادآوری است برای اهل عقـــل و خرد.
أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿ ۲۲ ﴾ آیا کسی که باعلاقه به‌سوی خداوند آمده و خداوند سینه‌اش را برای حفظ اســلام توسعه داده و بر سـر منبع نور نشسته و قرار گرفته است، با افراد دور از نور دین و کوردلانی که نور دین و هدایت به قلبشان راه نیافته یکی است؟ وای بر آنها که قلب‌های سخت دارند و نور و ذ کر خدا داخل آنها نمی‌شود. این افراد مریضالفکر و گمـــراه‌اند.
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿ ۲۳ ﴾ خداوند بهتــرین کلام و سخن را برای هدایت بشـر نازل کرده؛ کتابی که آیاتش از هر حیث مانند یکدیگرند. آیاتش بعضاً مؤید یکدیگرند. معهذا انسان با شنیدن آیاتش لذت می‌برد و با استماع آن لرزه بر اندام اهــل ایمان و خداپرست و اهل ترس از خدا می‌افتـــد و روح و روان و ظاهر و باطن آنها علاقه‌منـــد به ذکر و یاد خدا می‌شوند. این هدایت الهی است که هر کس را بخواهد آن را هدایت و راهنمایی می‌کنــد و هرکسی مسیر کفر و ضلالت را بگیرد، خداوند او را گمراه می‌کنــــد و به‌جایی نخواهد رسید و قرآن کریم راهنمایی برای او نخواهد بود.
أَفَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَقِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ ﴿ ۲۴ ﴾ آیا کسی که با صورت خود با آتش دوزخ دست‌وپنجـــه نرم می‌کنــد، با کسی که آتش دوزخ هر گز به او نمی‌رســـد، یکی هستند؟ خیــــر. در قیامت به ظالمان گفته می‌شــود بچشید عذاب اعمال پلیـــدتان را.
كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿ ۲۵ ﴾ (ای محمـــد) زیاد غمگین مباش. در قرن‌های گذشته کسانی بوده‌اند مانند مخالفین شما دستورات ما را تکذیب کردند. درنهایت عذاب الهی دامن آنها را به‌صورت ناگهانی گرفت و هیچ‌گونه خبر نداشتند و همگی نابود شدند.
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿ ۲۶ ﴾ این کافران را خداوند در دنیا و در زندگی روزانه به عذاب سخت گرفتار می‌کند. قطعاً در آینده و روز قیامت وضع آنها بدتر خواهد بود. اگر اهل شعور بودند، به این وضعیت مبتلا نمی‌شدند.
*** توضیح و تفسیر آیات و نتایج درس***
توضیح آیات ۱۰ تا ۱۶: در این ۷ آیه خداوند متعال ۵ بار به رسول خود با صیغۀ «قل» (بگو) امر فرموده است که به اهل ایمان اعلام کند و از آنها بخواهد اگر می‌خواهند در دنیا و آخرت موفق باشند، باید در مسیری حرکت کنند که من (رسول خدا) حرکت می‌کنم ازجمله:
۱-به مؤمنین اعلام کن صادقانه خدای خود را عبادت کنند. بدون تردید ثواب و اجر پسند و عالی نصیب آنان خواهد شد و اگر مجال خداپرستی برای شما در دیار خود میسور نشد، به محل دیگری هجرت کنید.
۲-اعلام کن من مخلصانه خدای خود را عبادت می‌کنم. شما هم از من پیروی کنید.
۳-بگو؛ راست است من پیامبر الهی هستم ولی اگر عملی خلاف امر خدا انجام دهم با عذاب عظیم الهی با من برخورد خواهد شد.
۴-بگو؛ من تنها الله را پرستش می‌کنم و عبادت من فقط برای الله است.
۵-بگو؛ اهل خسارت در آخرت کسانی هستند در دنیا در خط ضــد دین و راه انحراف حرکت می‌کنند.
توضیح آیات ۱۷ تا ۲۰: در این ۴ آیه خداوند متعال به دو مسئلۀ مهم اشاره دارد.
۱-کسانی که از پرستش طاغوت اعلام برائت می‌نمایند و خدای واحد را مخلصانه عبادت می‌کنند به آنها مژده و بشارت سعادت داده شود.
۲-در اسلام آزادی اندیشه منطق قرآن است. خداوند کسانی را که به مطالب دیگران گوش می‌دهند و بهترینها را انتخاب می‌کنند، شایستۀ تقدیر و به رسول خدا (ص) امر شده به این افراد مژدۀ عقلانیت و خرد بدهد.
توضیح آیات ۲۱ تا ۲۶: خداوند متعال در این ۶ آیه به ۳ مطلب اشاره فرموده است.
۱-از نشانه‌های عظمت خداوند نزول باران و جاری شدن چشمهها و نهرها و سبز شدن گیاهان و درختان و رشد آنها است؛ سپس خشک شدن آنها که همگی نشانۀ ولادت انسانها و رشد و پیر شدن و مرگ آنهاست.
۲-خداوند بعضی از سینه‌ها را وسیع و آماده برای کسب نور و بعضی را که تمایل به انحراف دارند، با قلب‌های سیاه و سخت و با قساوت آفریده است. این امر خواست خود افراد بوده است. یکی نور را خواسته و دیگری دنبال تاریکی بوده است.
۳-قرآن بهترین آیین‌نامه برای زندگی انسان‌هاست قرآن احسن الحدیث است. هادی و شفا است خوشا به حال کسانی که از این گنجینۀ گران‌بها استفاده می‌کنند.
ا تَقَبَّلْ منّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَتُبْ عَلَینَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين
این مطلب را به اشتراک بگذارید
