روز سه شنبه مورخ ۰۸ /آبان /1397 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصد ونود و سوم تفسیر قرآن کریم ( درس پنجم تفسیر سوره مبارکه سبا) با موضوع آیات ۴۳ الی ۵۴ ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهی درج شده است.
کلاس تفسیــر قــرآن کـریـم توسط حاج ماموستا ملا قــادر قــادری
درس سیصد و نود و سوم
درس اول سوره مبارکه سبا آیات ۴۳ الی ۵۴
*موضوع درس *
1-کافــران مکّه جاهـــلانه برنامۀ رســـول خدا (ص) را انکــار می‌کـــردند. .
2-کار فکری و فرهنگی زیربنای هر انقلاب و هر زندگی است.
3- باطل عمری کوتاه دارد.
** ترجمــه آیـــات**
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَـا بَيِّنَاتٍ قَالـُوا مَا هَـذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَنْ يَصُـدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُــدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَــذَا إِلَّا إِفْكٌ مُفْتَرًى وَقَالَ الَّذِينَ كَفَـرـُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَـاءَهُمْ إِنْ هَــذَا إِلَّا سِحْـرٌ مُبِينٌ ﴿ ۴۳ ﴾ (کافران جاهل مکّه) هرگاه از سوی رسول خدا آیات قرآن تلاوت می‌شد، می‌گفتند: به حرف این شخص (رسول خدا) گوش نکنید. برنامۀ وی انحراف شماست و می‌خواهد شماها را از مسیر و راهِ آبا و اجدادتان منحرف کند. پیام و برنامۀ این شخص دروغِ بزرگی است و حقیقتی را که رسول خدا (ص) برای آن‌ها بازگو می‌کرد می‌گفتند: این مطالب و برنامه فقط سحر و افسون است.
وَمَا آتَيْنَاهُمْ مِنْ كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِنْ نَذِيرٍ ﴿ ۴۴ ﴾ (ای محمّد) ما قبل از شما برای اهلِ مکّه و منطقۀ آن نه کتابی نازل کردهایم و نه پیامبرانی فرستاده‌ایم. این‌ها جاهل‌اند و اطلاعاتی از روش پیامبرانِ قبل از شما و کتاب‌های آسمانی ندارند.
وَكَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿ ۴۵ ﴾ (این سنت تاریخ است) و قبل از شما برای هر قومی رسولی می‌فرستادیم، آن را تکذیب و با وی مخالفت می‌کردند. (ای محمّد شما ناراحت مباش) مخالفت قریش با شما به یک‌دهم مخالفت اقوام گذشته نمی‌رسد. آن‌ها رسولان مارا تکذیب می‌کردند و ما با آن‌ها برخورد کردیم. نهایت مخالفان شما همان مسیری است که مخالفین سایر رسولان با آن گرفتار شدند.
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ ﴿ ۴۶ ﴾ (ای محمّد) به مشرکان مکّه بگو من یک نصیحت و موعظۀ دلسوزانه برای شما دارم و آن این است دو نفر دو نفر یا به‌تنهایی مطیع برنامۀ خدا و رسول باشید. سپس فکر کنید هم‌جوار و هم شهری و هم‌نشین شما هیچ‌گونه جنونی ندارد و کاملاً سالم است و فرستادۀ خداوند دلسوز شما و در برابر عذاب الهی به شما تذکر می‌دهد.
قُلْ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿ ۴۷ ﴾ به آن‌ها بگو در مقابل ارشاد و تبلیغ و موعظۀ شما درخواست پاداشی نکرده‌ام. هر پاداشی باشد برای شما؛ من اجر و پاداش خود را از خداوند می‌خواهم. خداوند بر همۀ امور ناظر و حاضر است.
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿ ۴۸ ﴾ بگو پروردگارم هر آنچه لازم بداند از حق و حقیقت به من ابلاغ می‌کند. خداوند مسلّط بر تمامی اَسرار و غیبیات است.
قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ ﴿ ۴۹ ﴾ بگو حق از سوی خداوند آمده است ازجمله قرآن و اسلام؛ و دیگر جایی برای باطل نیست و باطل نمی‌تواند من‌بعد تجدیدقوا کند.
قُلْ إِنْ ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِي وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ ﴿ ۵۰ ﴾ بگو اگر من در طی مسیر اشتباه حرکت کنم، قصور از جانب بنده است و اگر درست و صحیح حرکت کنم با هدایت و وحی الهی است. پروردگار من شنوا و نزدیک است.
وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ ﴿ ۵۱ ﴾ (ای محمد) و اگر در قیامت این کافران را ببینید که چگونه فریادشان بلند است و چگونه در محاصرۀ اعمال خود گرفتار شده‌اند، تعجب می‌کنید.
وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ﴿ ۵۲ ﴾ این‌ها در ایام سختِ قیامت اعلام می‌کنند اینک به حق ایمان آوردیم ولی خیالی بس بی‌جا است و زمان ایمان آوردن سپری شده و هر گز نجات پیدا نخواهند کرد.
وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ﴿ ۵۳ ﴾ این‌ها در وقتِ خود در دنیا در برابر حق ایستادند و کفر را پیشه کردند. از هر تهمت و مطالب دروغ کوتاهی نکردند. امروز دیگر نجات میسور نخواهد بود.
وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ ﴿ ۵۴ ﴾ درنهایت فی‌مابینِ آن‌ها و خواسته‌هایشان فاصلۀ زیادی وجود دارد. می‌بایست در دنیا و زمانی که آزاد و در آرامش بودند فکر این روزها را می‌داشتند. دیگر در قیامت پشیمانی سودی ندارد.
*** توضیح و تفسیر آیات و نتایج درس***
توضیح آیات ۴۳ تا ۴۵: در این ۳ آیه خداوند متعال به چند مطلب اشاره فرموده است ازجمله:
۱-کافران مکّه در مخالفت با برنامۀ رسول خدا (ص) و قرآن کریم هیچ برهان و حجّتِ عقلی و نقلی ندارند و فقط از راهِ تقلید و پیرویِ کورکورانه از فکرِ باطلِ آبا و اجدادِ خود بهره می‌گیرند.
۲-خداوند به پیامبر اسلام (ص) دلجویی می‌دهد که زیاد ناراحت و محزون نباشد، زیرا جدال و مخالفت مشرکان مکه به یک دهم مخالفت اقوام و مخالفین سایر رسولان نمی‌رسد. نهایت مشرکان مکه همان نهایت سایر اقوام مخالف پیامبران گذشته است. صبر داشته باشید. إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ
توضیح آیات ۴۶ تا ۵۰: در این ۵ آیه خداوند متعال به پیامبر اسلام (ص) ۵ امر صادر فرموده است ازجمله:
۱-ای محمد (ص) به مردم بگو فکرْ زیربنای زندگیِ آگاهانۀ هر فرد و جامعه و تفکّر زیربنای هر انقلاب و تحولات است. فکر خمیرمایۀ همۀ تحولات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و سیاسی است. مخالفین دین فقط از فکرِ رهبران دین می‌ترسند و دشمنِ فکر و افراد صاحب فکرند.
۲-ای محمد (ص) به کافران بگو من از شما اجر و پاداش و حق‌الزحمه‌ای نمی‌خواهم؛ زیرا هر رهبر دینی زندگی وی وابسته به مردم باشد و مردم زندگی وی را تأمین کنند، در ابلاغ دین و ترویج افکار الهی در حیاتش توفیق کافی نخواهد داشت.
۳-ای محمد (ص) بگو پروردگار من حق را بر من القا می‌کند. پیام من وحی الهی است و برنامۀ خداوند متعال.
۴-ای محمد (ص) بگو در مقابل حق، باطل جایی ندارد و کاری از آن ساخته نیست. اگر حق پاسدار واقعی داشته باشد، باطل توان حضور و ظهور ندارد و در هرجایی پاسداران حق سکوت کنند، پرچم باطل خود را نشان می‌دهد و اهل باطل سنگرها را به نفع خود تصاحب می‌کنند.
۵-ای محمد (ص) بگو اگر من در مأموریتم اشتباه و خلافی را انجام دهم، اشتباه از شخصِ بنده است و ربطی به وحی آسمانی ندارد. من هم انسان هستم و با صفتِ انسانی احتمال سهو و اشتباه ممکن است.
توضیح آیات ۵۱ تا ۵۴: در این ۴ آیه به اوضاع کافرانِ مغرور و متکبر و مخالفِ رسالت اشاره دارد که چگونه در قیامت در برابر عذاب الهی اظهار ندامت می‌کنند و اعلام می‌نمایند حاضرند ایمان و اسلام را قبول کنند و مطیع و مخلص خدا و رسول باشند. ولی همه آرزوهای آنان رد می‌شود و به آن‌ها گفته می‌شود می‌بایست شما در دنیا به فکر امروز می‌بودید. در کلام بزرگان آمده است «الیوم» امروز (دنیا) «یوم العمل» روز کار و «الغد» فردا (قیامت) «یوم الحساب» روز حساب پس دادن است
ا تَقَبَّلْ منّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَتُبْ عَلَینَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين
این مطلب را به اشتراک بگذارید
